Pages

December 22, 2012

hari ini dalam sejarah kasutgombak kena pinang

15 disember 2012.
hari gila. hari cuak.
gila, saya punya cuak stok tak mau kuar dari bilik.
tiba2 rasa mau anta wakil.
ramai orang kat luar. 
tatau nak jalan camne, nak duduk camne, nak sengih camne;
urat pipi sakit tahan senyum sebab otak ligat fikir menda lain.
dalam hati, rasa syukur
seb bek xda pelamin;
seb bek xmekap;
seb bek xpakai baju bling2;
kalau x, urhh mesti lagi banyak mata melihat;
mesti lagi nervous.
bila kuar, saya ingat saya cakap kat makcik saya,
tak nak boleh?
rasanya ramai yang dengar kot hahaha
macam kena kawen paksa hahaha
ada jugak rasa nak lari dari bilik
tapi tatau nak panjat keluar celah mana.
bila tiba masa keluar, mata rasa kabur
tak nampak apa
dengar suara sayup2
emi pi duduk sana, ujung sana
nanti mak dia sarung cincin
saya tak tengok kiri kanan
jalan laju nak mati
saya tak kasi salam
tak tengok kamera
terus hulur tangan kiri kanan
cium tangan 
pastu salam semua orang, 
urhhh itu 10 minit paling lama
dont ask about photo
my bf is a photographer.
a good one. i think he is one of the best photojournalist in Malaysia
dont talk about his gear.
memacam.
me myself, juga suka amek gambar.
dan saya mahu yang terbaik la kalau bab2 amek gambar ni
tapi bila majlis ni? hmm
saya bagi G1x kat adik saya,
ema pakai kamera 400d lama saya, xda flash
dan sy expect bf sy akan suruh adik dia amek gambar
tapi xda jugak
abang ipar saya amek gmbr pki ipad
dan saya?
amek gmbr hantaran pn pakai telefon je.
hahaha hancuss.

dan hari bersejarah yang saya sangat nerveous nak tempuhi terjadi tanpa ada gambar2 cantek hahaha.
tapi saya dah xpedulik. org suh pusing amek gmbr pn, 5 saat saya blah. dan duduk sebelah nenek sampai semua orang balik. ye saya sangat malu dan gemuruh dan taknak jumpa sesiapa.
jadi jangan harap nak tengok gambar saya sarung cincin. hahahaha.

dan itu antara detik2 penting yang tidak didokumenkan dengan baik.
saya kena belajar cara kawal stage fright.
nanti nak kawen mesti lagi nebes.
takkan nanti xda gambar, kan? hahaha

btw lepas semua setel, saya, kembar saya, abang ipar saya, dan dia, kami ke Pantai Penunjuk di Kijal.
Bagi saya itu pantai paling cantik di Terengganu yang bukan kat pulau. tak da la sama macam kat redang atau perhentian, tapi utk pantai tanah besar, sies ini terbaik. ada lah amek gambar sikit2.



 tu je pun hahahaha. 

takpa la, janji semua selamat.
dan utk pengetahuan semua, baru masuk 7 hari saya bertunang, cincin dah hilang. uwaaaa







5 comments:

  1. congratZ emi! selamat menempuh alam pertunangan hehe.. ayoo cane cincin bole hilang tu..sedeynyaaa

    ReplyDelete
  2. alhamdulillah selamat..tarikhnya bila? haha nebes balik..macamana boleh hilang? ada tu kat mana2..

    ReplyDelete
  3. hahaha mmg kmpe ilang. xpnah pki g opis pn, tp gatal g pakai. dh buat keje berat cabut letak dlm poket suar. tgn tu seluk poket 40x aritu, xigt lgsung psl cincin. esknye bru trigt pastu hah cari2 mmg xda. satu lantai opis dh cari xda jugak. uwaaaaa

    ReplyDelete
  4. Erme tahniah!!!!!!! comel lah entry ni... hahaha.. baca siap berangan ada lagu-lagu comel berkumandang ni... :) Tahniah Erme, semoga semua selama ya. :)

    ReplyDelete

Sila susun kasut anda di sini.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...